Gruzja to kraj o starożytnej historii i kulturze, w tym kulturze kulinarnej, która stała się dla naszej firmy motywem przewodnim. Bogactwo Gruzji to nie tylko zabytki, przyroda, gościnna ziemia ale też otwartość oraz kultura i sztuka która przez wieki przenikania pokazuje swe oblicze niczym piękna wielobarwna mozaika.
Badania archeologiczne oraz etymologia gruzińskiego słowa „qvino” wskazuje, iż to Gruzja jest kolebką produkcji wina, a więc mamy do czynienia z ogromnym wkładem gruzińskiej kultury w rozpowszechnienie i promocję wina. Co ciekawe Gruzini nie uznają wina tworzonego z innego niż winogrono surowca, za pełnoprawne wino.
Bardzo znane i rozpoznawalne na świecie oprócz win, są wody gruzińskie oraz lemoniady, a właściwie smakowe napoje gazowane.
Gruzja obecnie to nie tylko atrakcyjny kierunek turystyczny, lecz również kierunek kulinarny.
Popularyzacja kuchni gruzińskiej w Polsce poprzez liczne restauracje, bary oraz piekarnie daje możliwość porównania jakości kuchni gruzińskiej w Polsce z kuchnią w samej Gruzji. Dążąc do zminimalizowania różnic nasza firma importuje najlepszej jakości przyprawy, napoje, przetwory i inne produkty kuchni gruzińskiej.
Gruzińska gościnność idzie w parze z wysoką kulturą kulinarną, której zwieńczeniem jest gruzińska uczta – supra. Nam Polakom może przypominać to uczty szlacheckie, gdyż ilość potraw, ich obfitość oraz czas trwania a nawet koszt może przywoływać na myśl polskie powiedzenie „postaw się a zastaw się”.
Supra ma swojego głównodowodzącego – czyli TAMADĘ, osoba ta najczęściej mężczyzna (patriarchalny model rodziny jest tutaj szczególnie widoczny) cieszący się szacunkiem ale i umiejętnościami oratoryjnymi. Tamada czyli „wodzirej stołu” wznosi słynne gruzińskie toasty. Toasty mają swoją hierarchię, kolejność, znaczenie, można nimi dowolnie sterować, ale to zależy właśnie od umiejętności oratorskich tamady. Toasty wznosi się wspomnianym już winem, które w Gruzji jest bardzo ważnym napojem tak związanym z kulturą i tradycją jak i zajmującym ważne miejsce w gospodarce Gruzji. Specyfika gruzińskiego wina wynika, z wielowiekowej tradycji produkcji oraz bazie jakimi są w większości endemiczne szczepy winorośli. Specyficznym winem jest wytworzone według starożytnej metody wino z kvevri – czyli glinianej amfory umieszczonej w ziemi.
Gruzińskie wina są bardzo popularne w krajach byłego ZSRR a także zdobywają popularność w innych państwach. Niestety w przypadku Rosji, przez pewien czas, wina gruzińskie stały się także elementem walki politycznej i gospodarczej
Kolejnymi napojami wywodzącymi się z Gruzji są słynne gruzińskie wody. Gruzja jako kraj z przeważającym górskim ukształtowaniem terenu jest zasobna w liczne źródła wód mineralnych. Jeszcze w latach 90 XX wieku istniało kilka wytwórni słynnej wody Borjomi, które pod wpływem zmian gospodarczych oraz politycznych zostały zamknięte a przetrwał jedynie obecny producent.
Gruzja jednak to nie tylko Borjomi. Od wielu lat znaną marką jest woda Nabeghlavi, Sairme, Zvare, Mitarbi i inne. Głównym producentami wód mineralnych w Gruzji są jednak dwie firmy producencie Borjomi i Nabeghlavi. O ile Borjomi w Polsce jest o wiele bardziej znana od Borjomi, to w samej Gruzji jak twierdzą jej mieszkańcy Nabeghlavi jest bardziej popularna od Borjomi. Można rzec Nabeghlavi jest pierwszym wyborem wśród wód.
Producenci ci w celu dywersyfikacji rynku wypuszczają także inne wody gazowane i niegazowane jak np. Bakhmaro, Likani, Mitarbi, GeoNatura
Gruzińskie lemoniady są ewenementem w tej części świata. Swoją popularność zawdzięczają farmaceucie Mitrofanowi Lagidze, który pod koniec XIX wieku stworzył recepturę wód smakowych, które w błyskawicznym tempie podbiły serce konsumentów w Imperium Rosyjskim. Charakterystyczne logo firmy wzorowane na zdjęciu matki Mitrofana w tradycyjnym stroju gruzińskim przetrwało do dzisiaj. Wody Lagidze stały się znane na całym świecie, lecz rewolucja październikowa udaremniła ekspansję napojów poza granice Imperium Rosyjskiego. Receptury syropów są tajemnicą od wielu lat a sama firma, z małymi przerwami, przetrwała do dzisiaj. W czasach sowieckich woda była serwowana z nalewaków wody sodowej wyposażonych w kolby dozownicze wypełnione różnymi syropami. Pierwsze skojarzenie z polskimi „gruźliczankami” nie jest przypadkowe, ta sama technologia ale „wkład” zupełnie inny. Gdzieniegdzie znajdziemy jeszcze w Gruzji tak sprzedawaną lemoniadę, lecz jest to niszowy produkt, który został wyparty przez lemoniady butelkowane. Wiodącymi lemoniadami na rynku gruzińskim są takie marki jak: Zedazeni, Natakhtari i Kazbegi oraz kilka innych mniejszych producentów. Sami Gruzini twierdzą, ze tajemnicą wysokiej jakości ich lemoniad jest woda.
Obfita i żyzna gruzińska ziemia ofiaruje także liczne zioła i przyprawy, które są ważnym składnikiem gruzińskiej kuchni
Tak jak starożytna Kolchida przyciągnęła Jazona w micie o argonautach tak Gruzja przyciąga obecnie wielu turystów.
Zapraszamy do odwiedzenia Gruzji a jej przedsmaku można skosztować u nas.